-
1 δαιμόνιος
I in Hom. only in voc., δαιμόνιε, -ίη, good sir, or lady, addressed to chiefs or commoners, Il.2.190, 200, al., Hes. Th. 655: pl., Od.4.774: esp. in addressing strangers, 23.166, 174; used by husbands and wives, Il.6.407, 486 (Hector and Andromache), 24.194 (Priam to Hecuba): later c. gen.,δαιμόνιε ἀνδρῶν Hdt.4.126
, 7.48, 8.84: freq. in Com., in an iron. sense,ὦ δαιμόνι' ἀνδρῶν Ar. Ec. 564
, 784, etc.;ὦ δαιμόνι' Id.Ra.44
, 175;ὦ δαιμόνι' ἀνθρώπων Id.Av. 1638
, cf. Pl.R. 344d, 522b, Grg. 489d, etc.II from Hdt. and Pi. downwds. (Trag. in lyr.), heaven-sent, miraculous, marvellous,βῶλαξ Pi.P.4.37
;τέρας B.15.35
, S.Ant. 376;ὁρμή Hdt.7.18
; ἀραί, ἄχη, A.Th. 892, Pers. 581;ἡ φύσις δ. ἀλλ' οὐ θεία Arist.Div. Somn.463b14
;εὐεργεσία D.2.1
; εἰ μή τι δ. εἴη were it not a divine intervention, X.Mem.1.3.5, cf. S.El. 1270; visitations of heaven, ways of God,Th.
2.64, X.Mem.1.1.12;πολλαὶ μορφαὶ τῶν δ. E.Alc. 1159
, al.;δ. ἀνάγκη Lys.
l.c.; δ. τύχη of ill fortune, Pl.Hp. Ma.304b; Ἄπολλον, ἔφη, δαιμονίας ὑπερβολῆς ! Id.R. 509c.2 of persons,τῷ δ. ὡς ἀληθῶς καὶ θαυμαστῷ Id.Smp. 219b
; ὁ περὶ τοιαῦτα σοφὸς δ. ἀνήρ ib. 203a;δαιμόνιος τὴν σοφίαν Luc.Philops.32
: [comp] Comp.- ώτερος D.C.53.8
.III Adv. - ίως by Divine power, opp. ἀνθρωπίνως, Aeschin.3.133, cf.Pl.Ti. 25e; marvellously, Ar.Nu.76;δ. περί τι ἐσπουδακώς Aeschin.1.41
; δ. ποιεῖ, of remedies, Aët.15.14, al.; [οἶνος] δ. γέρων Alex.167.5
; δ. καὶ μεγαλοπρεπῶς prob. in Epicur.Fr. 183 (cf. δάϊος): neut. pl. as Adv., ; most clearly by the hand of the gods,X.
HG7.4.3: also in fem. dat., δαιμονίᾳ, formed like κοινῇ, θεσπεσίῃ, etc., Pi.O.9.110.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δαιμόνιος
-
2 συνοικίζω
A- ιῶ D.S.2.6
: [tense] pf.- ῴκικα Str.12.3.10
:— make to live with, Isoc.19.34, dub. l. in Ps.-Epich.298; σ. τινὶ τὴν θυγατέρα to give him one's daughter in marriage, Hdt.2.121.ζ', cf. PEnteux.22.8 (iii B.C.), D.S.2.6;σ. νύμφας νυμφίοις Pl.R. 546d
, cf. Sph. 242d;ἐμὲ.. εὐνὴν Ἡρακλεῖ συνοικίσας E.HF68
; rarely with the reverse constr., τοὺς δούλους ταῖς τῶν δεσποτῶν γυναιξὶ ς. Plb. 16.13.1.II combine or join in one city, ; unite into a city-state,ἐς τὴν νῦν πόλιν οὖσαν ξ. πάντας Th.2.15
;Θησεὺς.. τὰς δώο̄εκα πόλεις εἰς τὸ αὐτὸ συνῴκισεν Marm.Par.35
(cf. συνοίκια); ξ. τὴν Λέσβον ἐς τὴν Μυτιλήνην Th.3.2
;Ἐρέτρια συνῴκισε τὰς περὶ Παλλήνην πόλεις Arist. Fr. 603
:—[voice] Pass., ξυνοικισθείσης πόλεως a city having been regularly formed, opp. κατὰ κώμας οἰκίζεσθαι, Th.1.10, cf. 2.16, 3.93;ἐκ μικρῶν πόλεων συνοικισθέντες X.Ath.2.2
;Χαλκιδέων εἰς ἓν συνῳκισμένων D. 19.263
;σ. κατὰ πόλεις Isoc.15.82
; ἐκ τῶν τυχόντων ἀνθρώπων ς. Lycurg.62.2 unite in one building, PMich.Zen.84.9 ([voice] Pass., iii B.C.).IV generally, unite, associate,οἵῳ με δαίμων φιλοσόφῳ συνῴκισεν Theognet.1.6
;λιμὸν σ. τινί Alciphr.1.20
;ἀλλοτρίῳ δαίμονι συνοικιζομένους Plu.Cor.13
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συνοικίζω
-
3 ὑπηρετέω
A- ήσω Alex.
(v. infr.), etc.: [tense] plpf.ὑπηρετήκειν X.HG3.3.9
:—prop. do service on board ship, as a rower (cf. ὑπηρέτης, ὑπηρεσία), SIG524.33,47 (Praesus, iii B. C.):—[voice] Pass., .II to be a servant, do service, S.El. 996, Ph. 990; opp. ἄρχω, Ar.V. 518 (troch.);τοὺς διὰ φόβον ὑ. X.Hier.1.38
.2 c. dat., minister to, serve,τῷ παρόντι δαίμονι S.El. 1306
, cf. E.Ph. 1708, Th.4.108, etc.; ὑ. τῷ χρηστηρίῳ submit to its ruling, Hdt.8.41, cf. Pl.Lg. 914a;ἔργοις ἀνοσίοις ὑ. S.OC 283
; [νόμῳ, λόγῳ], Lys.2.19; ὑ. τοῖς τρόποις humour his ways, Ar.Ra. 1432; τῷδ' ὑ. λόγῳ second, support it, E.Med. 588; .3 ὑ. τινὶ εἴς or πρός τι, Hdt.1.109, X.Eq.8.7, etc.; also ὑ. τινί τι serve one in a thing,οἷς σὺ ταῦθ' ὑπηρετεῖς S.Ph. 1024
, cf. Ar.Pl. 979, Pl.Smp. 196c, X.Cyr.5.1.20, D.18.138,59.35.b in financial sense,τὸν δὲ ταμίαν εἰς τὸ ἀνάλωμα ὑπηρετῆσαι Supp.Epigr. 1.351.30
(Samos, iv B. C.), cf. 363.43 (ibid., iii B. C.), Inscr.Prien.3 (iv B. C.), 18 (iii B. C.), al.4 abs., serve, be subordinate, opp. προστάττω, Arist.Top. 129a13;ἡ ὑπηρετοῦσα ἐπιστήμη Id.Metaph. 982b5
: c. neut. pl. of Adj., etc., τὰ λοίφ' ὑ. help in what remains to be done, S.Ph.15;ὑ. τὰ περὶ τὸν πόλεμον Pl.R. 467a
; and with cogn. acc.,ὑ. τὰς διακονικὰς πράξεις Arist.Pol. 1277a36
:—[voice] Pass., to be done as service,τὰ ἀπ' ἡμέων ἐς ὑμέας ὑπηρετέεται Hdt.4.139
; χρὴ σὴ τό γε ἐμὸν ὑπηρετέεσθαι that my service should be rendered, Id.1.108;ἢν τὰ παρ' ὑμῶν ὑπηρετῆται Isoc.3.63
;τὸ πρᾶγμα τὸ ὑπηρετηθέν Arist.EE 1243a16
, cf. X.HG5.2.34.—The [voice] Med. occurs in late texts, as Hld.7.19, al., and Alciphr.1.11, dub. in Supp.Epigr.1.327.19 (Callatis, i A. D.); τὸ -ούμενον the retinue, Memn.2.4; [tense] fut.- ήσομαι POxy.58.24
(iii A. D.); but in S.El. 1306, ὑπηρετοίην was rightly restored by Musgrave and Elmsl. for -οίμην.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑπηρετέω
См. также в других словарях:
υπηρετώ — ὑπηρετῶ, έω, ΝΜΑ [ὑπηρέτης] 1. εργάζομαι ως υπηρέτης, εκτελώ χειρωνακτικές, ιδίως, εργασίες για κάποιον, (α. «έχει τρεις ανθρώπους να τόν υπηρετούν» β. «τοὺς διὰ φόβον ὑπηρετοῡντας», Ξεν.) 2. προσφέρω εξυπηρέτηση σε κάποιον (α. «υπηρέτησε με… … Dictionary of Greek
